Mesih'te Doluluk
KOLOSELİLER 2
Filimon Mektubu Hakkında
Under Roman law, a slave who ran away from his master could face the death penalty. In spite of this possibility, the apostle Paul sent Onesimus, a runaway slave and a recent convert to Christianity, back to his owner Philemon to make restitution. The Epistle to Philemon is Paul’s plea that Onesimus no longer be viewed as a runaway slave, but rather as a “beloved brother” (see vv. l6, 17; Col. 4:9). Obedience to these requests would require forgiveness and restoration, actions which no other slave owner would have to contemplate in the ancient world. But Christians were called to a higher calling, one that contradicted the expectations of the culture at large. While the world pursued power and glory, Christians were to pursue the way of the Cross—the way of forgiveness, servanthood, suffering, and love.
Author and Date • Three times in this book (vv. 1, 9, 19) Paul identifies himself as its author. The vocabulary and style are clearly his, for many of the phrases in this letter are found in Paul’s other letters (compare v. 4 with Phil. 1:3, 4). Also, many of those who sent their greetings with this letter are the same ones who did so in the letter to the Colossians. This fact indicates the close relationship between the two letters (see Col. 4:12–15 and the Introduction to Colossians).
Paul was a prisoner when he wrote this epistle, but his location is uncertain. Three possibilities have been suggested: Ephesus, Caesarea (see Acts 24–26), and Rome (Acts 28). But most hold that Paul wrote this letter during the first Roman imprisonment around A.D. 60, along with the other Prison Epistles, Ephesians, Philippians, and Colossians.
Author and Date • Three times in this book (vv. 1, 9, 19) Paul identifies himself as its author. The vocabulary and style are clearly his, for many of the phrases in this letter are found in Paul’s other letters (compare v. 4 with Phil. 1:3, 4). Also, many of those who sent their greetings with this letter are the same ones who did so in the letter to the Colossians. This fact indicates the close relationship between the two letters (see Col. 4:12–15 and the Introduction to Colossians).
Paul was a prisoner when he wrote this epistle, but his location is uncertain. Three possibilities have been suggested: Ephesus, Caesarea (see Acts 24–26), and Rome (Acts 28). But most hold that Paul wrote this letter during the first Roman imprisonment around A.D. 60, along with the other Prison Epistles, Ephesians, Philippians, and Colossians.
Mesih'te Yaşam
Koloseliler 2:15-23
15 | Görünmez Tanrı'nın görünümü, bütün yaratılışın ilk doğanı O'dur. 16 | Nitekim yerde ve gökte, görünen ve görünmeyen her şey –tahtlar, egemenlikler, yönetimler, hükümranlıklar– O'nda yaratıldı. Her şey O'nun aracılığıyla ve O'nun için yaratıldı. 17 | Her şeyden önce var olan O'dur ve her şey varlığını O'nda sürdürmektedir. 18 | Bedenin, yani kilisenin başı O'dur. Her şeyde ilk yeri alsın diye başlangıç olan ve ölüler arasından ilk doğan O'dur. 19 | Çünkü Tanrı bütün doluluğunun O'nda bulunmasını uygun gördü. 20 | Mesih'in çarmıhta akıtılan kanı aracılığıyla esenliği sağlamış olarak yerdeki ve gökteki her şeyi O'nun aracılığıyla kendisiyle barıştırmaya razı oldu. Koloseliler 1:15-13
|
| 15 | ...yaratılışın ilk doğanı O'dur. kelimesi Grekçe orijinalinde “yürüyün” diye geçmektedir. Pavlus, iman yaşamının bir karardan ibaret olmadığını hatırlatır. Önce karar verilir, sonra yürüyüşe geçilir. Yaşamlarımız, Mesih benzerliğinde bir yaşam olmalıdır; sözlerimiz, tavırlarımız, arzularımız sevinçle O’na yönelmelidir. (Bknz. Gal 3:5)
O halde “‘Rab İsa Mesih’i kabul etmek”, dünyayı yanlıştan ve sefaletten kurtarma gücüne sahip olan Rab’bin Mesih’te aramıza geldiğine dair harika haberi gerçek olarak tanımaktır. — Lucas | 16-17 | Şükranla dolup taşarak O’nda köklenin ve gelişin... Sevinçle dolan yüreklerimiz şükranla Rab’bi yüceltmelidir. Böylesine bir yürek temellendikçe Rab’be daha da fazla layık yaşayacaktır. Buradaki köklenme kelimesi, tarımsal bir dil içerir. Mesih’te köklenen güçlü sağlam meyveler verir. Köklenme olmadan iyi meyve verilemez. Gelişin. İsa’yı kabul etmek iyi bir başlangıçtır, ama bir son değildir. Önce karar veririz, sonra yürümeye başlarız, yürüdükçe de gelişip güçleniriz. prōtótokos, “firstborn,” is rare outside the Bible and does not occur prior to the LXX. Instead we find prōtógonos, which can also mean “first in rank.” Of the few nonbiblical examples, many refer to animals. | 18-23 | Dikkatli olun! Mesih’e değil de, insanların geleneğine, dünyanın temel ilkelerine dayanan felsefeyle, boş ve aldatıcı sözlerle kimse sizi tutsak etmesin. Dikkatli olun! Pavlus bir tehlikeyi işaret ederek 2. bölümün geneli boyunca bazı uyarılar yapar. 1. Kimse sizi tutsak etmesin! (8. ayet) 2. Kimse sizi yargılamasın! (16. ayet) 3. Kimse sizi ödülünüzden yoksun bırakmasın! (18. ayet) —Lucas |
Her şeyde ilk O'dur
Koloseliler 2:18-25
18 O'dur. Her şeyde ilk yeri alsın diye başlangıç olan ve ölüler arasından ilk doğan O'dur. 19 Çünkü Tanrı bütün doluluğunun O'nda bulunmasını uygun gördü. 20 Mesih'in çarmıhta akıtılan kanı aracılığıyla esenliği sağlamış olarak yerdeki ve gökteki her şeyi O'nun aracılığıyla kendisiyle barıştırmaya razı oldu. Koloseliler 1:15-13
|
| 16-17 | Şükranla dolup taşarak O’nda köklenin ve gelişin... Sevinçle dolan yüreklerimiz şükranla Rab’bi yüceltmelidir. Böylesine bir yürek temellendikçe Rab’be daha da fazla layık yaşayacaktır. Buradaki köklenme kelimesi, tarımsal bir dil içerir. Mesih’te köklenen güçlü sağlam meyveler verir. Köklenme olmadan iyi meyve verilemez. Gelişin. İsa’yı kabul etmek iyi bir başlangıçtır, ama bir son değildir. Önce karar veririz, sonra yürümeye başlarız, yürüdükçe de gelişip güçleniriz.
Daha fazla bilgi için. Tanrı'nın Karakteri 3. Kimse sizi ödülünüzden yoksun bırakmasın! (18. ayet) —Lucas | 16-17 | Şükranla dolup taşarak O’nda köklenin ve gelişin... Sevinçle dolan yüreklerimiz şükranla Rab’bi yüceltmelidir. Böylesine bir yürek temellendikçe Rab’be daha da fazla layık yaşayacaktır. Buradaki köklenme kelimesi, tarımsal bir dil içerir. Mesih’te köklenen güçlü sağlam meyveler verir. Köklenme olmadan iyi meyve verilemez. Gelişin. İsa’yı kabul etmek iyi bir başlangıçtır, ama bir son değildir. Önce karar veririz, sonra yürümeye başlarız, yürüdükçe de gelişip güçleniriz. 3. Kimse sizi ödülünüzden yoksun bırakmasın! (18. ayet) —Lucas 16-17 | Şükranla dolup taşarak O’nda köklenin ve gelişin... Sevinçle dolan yüreklerimiz şükranla Rab’bi yüceltmelidir. Böylesine bir yürek temellendikçe Rab’be daha da fazla layık yaşayacaktır. Buradaki köklenme kelimesi, tarımsal bir dil içerir. Mesih’te köklenen güçlü sağlam meyveler verir. Köklenme olmadan iyi meyve verilemez. Gelişin. İsa’yı kabul etmek iyi bir başlangıçtır, ama bir son değildir. Önce karar veririz, sonra yürümeye başlarız, yürüdükçe de gelişip güçleniriz. |